Oczka wodne
Oczka wodne mogą spełniać na działce lub w ogródku różne funkcje -dekoracyjne i użytkowe. Na działce powinien być zbiornik wodny do magazynowania wody. Jeżeli zamierza się urządzić część wypoczynkowo-ozdobną z basenem dekoracyjno-użytkowym, punkt wodny będzie się musiał znajdować możliwie najbliżej tego basenu. Obok basenu dla uprawy roślin wodnych, hodowli rybek, należy przewidzieć zbiornik wodny, z którego można będzie czerpać wodę nagrzaną przez powietrze, do podlewania. Basenik można wykonać prostym sposobem, używając do tego celu kręgu betonowego, który można bez trudu nabyć w betoniarniach, produkujących tzw. kręgi studzienne. Do wykopanego okrągłego dołu wpuszcza się krąg betonowy tak, by jego górna krawędź znajdowała się 5 cm poniżej poziomu ziemi. Można też kręg zagłębić tylko częściowo. Na dnie ustawionego kręgu układa się 20-centymetrową warstwę gruzu, dobrze ubija i zalewa wodą. Przygotowuje się zaprawę cementową w stosunku: 1 część żwiru i 3 części cementu, i zalewa nią ubity gruz. Gdy zaprawa stężeje, nakłada się na nią warstwę betonu o takim samym stosunku. W przypadku kręgu zagłębionego, na górnej jego krawędzi układa się płyty chodnikowe, a miejsca spojeń wypełnia się zaprawą cementową.
Czasami basenik taki można wykonać z cegły klinkierowej, z prefabrykatów lub z betonu wylewanego w szalunku. Grubość ścian betonowych może wynosić 7 cm, jeżeli są spełnione następujące warunki:
– jak najmniejszy, lecz prawidłowy stosunek wody do cementu;
– odpowiedni dobór poszczególnych składników;
– dokładne zagęszczenie przygotowanej masy;
– wykonywanie ściany ciągłe – bez przerwy,
– prowadzenie prac podczas pogody ciepłej i suchej.
Szczelność betonu zapewnia Hydrobet, dodawany w ilości 1,5% ciężaru cementu, lub Klutan – w ilości 0,15% ciężaru cementu. Do gładzi cementowej, kładzionej od strony wewnętrznej zbiornika, dodaje się Murosan B, rozpuszczony w wodzie w stosunku 1 :6, lub wykonuje fluatowanie, tj. impregnację solami kwasu fluorokrzemowego. Od strony zewnętrznej wskazane jest uszczelnianie szkłem wodnym rozrobionym z cementem. Ściany betonowe grubsze (powyżej 10 cm grubości) uszczelnia się przez nasycenie od wewnątrz fluatami i od zewnątrz emulsją oraz roztworami asfaltowymi – lepikiem.
Najprostszym i najtańszym dnem w małych zbiornikach jest 30-centymetrowa warstwa dobrze rozrobionej gliny, pokrytej 5-centymetrową warstwą ubitego żwiru. Można też wykonać dno z różnego rodzaju tworzyw sztucznych, np. folii poliuretanowej, układanej na około 5-centymetrowej warstwie piasku lub na 10-centymetrowej podbudowie z gliny, przysypanej 15-centymetrową warstwą gliny piaszczystej. Miejsca spojenia ze ścianą trzeba starannie zamocować w odpowiednio wcześniej wykonanym wgłębieniu. Basen dla roślin powinien mieć w dnie zagłębienie, w którym po nasypaniu ziemi sadzimy rośliny. Zagłębienie takie powinno być wykonane w czasie budowy basenu. Wielkość i głębokość zagłębień zależy od rośliny, jaką zamierzamy posadzić; np. dla grzybieni (Nymphaea) wymagana jest szerokość 0,5X0,5 m, głębokość 0,4- 0,6 m (głębokość wody w basenie 0,5 do 2 m).
Użytkownik ogródka musi dbać o zapewnienie sobie dobrej wody i w odpowiednich ilościach. Woda z sieci wodociągowej jest zimna i pozbawiona wielu związków chemicznych pożytecznych dla roślin, na dodatek zawiera znaczne ilości chloru. Również woda wydobywana ze znacznych głębokości (ze studni) jest zimna i używana bezpośrednio pod rośliny działa hamująco na ich wzrost, tak jak woda wodociągowa. Dlatego do podlewania nie należy używać wody bezpośrednio po jej pobraniu z sieci lub studni. Dla uzdatnienia jej buduje się baseniki, omówione wcześniej.
Działkowiec powinien zapewnić sobie możność pobierania wody na własnej działce, aby nie marnować czasu ani wysiłku na przynoszenie jej z ogólnego punktu poboru wody, nieraz dość odległego. Jeśli ogród działkowy wyposażony jest w sieć wodociągową, doprowadzenie wody na działkę nie powinno sprawiać specjalnych trudności – nawet przy dość znacznej odległości od najbliższego przewodu sieci. Zwykle zresztą, zakładając ogród działkowy, zarząd zabezpiecza budowę ogólnych przewodów, pozostawiając do podłączeń tzw. trójniki. Jeżeli ich brak, należy samemu podłączyć się przez nawiercenie otworu w przewodzie, czyli przez połączenie za pomocą opaski. Rury stalowe powinny być zabezpieczone przed korozją powłoką ochronną, np. taśmą „Denso”, pasem izolacyjnym z juty nasiąkniętej asfaltem itp. W celu zabezpieczenia przed zamarzaniem przewód powinien być ułożony w ziemi na głębokości co najmniej 1,7 m. Należy też pamiętać, że przewód wodociągowy powinien się znajdować w odległości co najmniej 2 m od równolegle ułożonych kabli elektrycznych oraz przewodów gazowych i kanalizacyjnych. Tam, gdzie nie możemy wykorzystać sieci wodociągowej, należy budować studnie abisynki, pobierające płytką wodę zaskórną. Można budować i inne studnie, jednakże koszt ich budowy jest znacznie wyższy. Umiejscowienie punktu wodnego zależeć będzie od ogólnego planu zagospodarowania ogródka.