Choroby i szkodniki warzyw wieloletnich

Choroby i szkodniki warzyw wieloletnich

Na glebach ciężkich i mało przewiewnych występuje zgnilizna korzeni chrzanu. Wewnątrz korzeni powstają partie tkanek o barwie brunatnawej, układając się zazwyczaj w dość regularny pierścień. Przyczyna tej choroby nie jest znana i w przypadku jej wystąpienia trzeba postarać się o nowe sadzonki.

Chrzan jest również atakowany przez grzyb Vericillium albostrum, który powoduje czerwienienie wiązek naczyniowo-sitowych korzenia. Porażone przez ten grzyb naczynia tracą zdolność przewodzenia wody. Rośliny początkowo więdną, a później stopniowo zamierają. W przypadku stwierdzenia werticiliozy na chrzanie trzeba zastosować kilkuletnią przerwę w uprawie tej rośliny, usuwać chore rośliny i sadzić zdrowe sadzonki.

Szparagi mogą być zaatakowane przez rdzę szparagową i zgniliznę podstawy łodygi szparaga. W pierwszym przypadku patogen (Puccinia asparagi), począwszy od kwietnia, wytwarza na łodygach i gałęziach szparagów pięć kolejnych form zarodnikowych, którym towarzyszą różne przebarwienia porażonych tkanek. Nadziemne części porażonych roślin przedwcześnie żółkną i zamierają. Zapobiega się tej chorobie przez wycinanie jesienią (poniżej poziomu ziemi) łodyg i ich palenie. Młode plantacje od połowy maja, a plonujące od początku lipca, co 10-14 dni opryskuje się Cynkotoxem w stężeniu 0,3%. Przy zgniliznie podstawy łodygi szparaga patogen (różne gatunki Fusarium) atakuje korzenie i podstawę łodygi, powodując ich zgniliznę i brunatnienie. Chore rośliny mają mniejsze plony, więdną i w końcu zamierają. Rośliny takie trzeba wykopywać i palić, a karpy przed sadzeniem do gruntu trzeba zaprawiać środkami dezynfekującymi, np. Sadoplonem 75 przez 10 minut.

Szkodniki atakujące szparagi – trzep szparagówka (larwy żerują wewnątrz pędów), poskrzypka szparagowa i po-skrzypka dwunastokropkowa (barwne chrząszcze i brunatno-zielone larwy żerują na pędach) – zwalcza się, opryskując rośliny przed kwitnieniem Owadofosem płynnym 50 (0,15%) lub Basudinem 25 EC (0,1 5%).

Rabarbar cierpi na plamistość liści oraz na zgniliznę korzeni i ogonków liściowych. W pierwszym przypadku na liściach występują mniej lub bardziej rozległe brunatne plamy, zazwyczaj z czerwoną obwódką, co powoduje przedwczesne zamieranie blaszek liściowych. Z chwilą pojawienia się pierwszych plam trzeba rośliny opryskiwać Kaptanem lub Cynkotoxem. W drugim przypadku czynniki chorobotwórcze atakują nasady ogonków liściowych, szyjki korzeniowe, a niektóre również korzenie. W rezultacie na roślinie więdną liście, a nieraz zamierają całe rośliny i trzeba je usuwać.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Działka i oznaczony tagami , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.