Technika siewu
Nasiona roślin ozdobnych wysiewa się do skrzynek drewnianych i plastykowych, misek lub doniczek (w szklarni), do inspektów lub bezpośrednio do gruntu. Uzależnione jest to od wielu czynników — od przeznaczenia roślin uprawnych oraz od długości okresu wegetacji i cyklu produkcyjnego poszczególnych gatunków roślin.
Pory siewu. Przy rozmnażaniu roślin ozdobnych z nasion rozróżnić można następujące pory siewu:
1) siew zimowy,
2) siew wczesnowiosenny,
3) siew późnowiosenny,
4) siew letni,
5) siew jesienny.
W każdej z wymienionych pór wysiewa się nasiona innych roślin; zależy to od terminu, na który chce się mieć kwitnące rośliny lub wyprodukowaną rozsadę, od długości okresu kiełkowania, a także od szybkości wzrostu roślin.
Zasadniczo nasiona wszystkich roślin, które przez cały okres produkcji będą uprawiane w szklarni, wysiewa się zimą i wczesną wiosną, niektóre tylko latem i jesienią, a więc np. szparag (asparagus) w styczniu, palmy w styczniu-lutym, pierwiosnki (primule) w lutym- maju — popielnik (cyneraria) w czerwcu-lipcu, cyklamen we wrześniu.
Rośliny o dłuższym okresie wegetacji, które w późniejszym okresie swego wzrostu uprawiane są w gruncie, wysiewa się w szklarni lub inspektach w okresie zimowym lub wczesnowiosennym, np. begonię — w styczniu, szałwię, lobelię, petunię, ageratum — w lutym, wyżlin (lwi pyszczek) i balsaminę — w marcu. Rośliny o krótszym okresie wegetacji zazwyczaj wysiewa się bezpośrednio do gruntu w okresie późnowiosen-nym, np. groszek pachnący, nagietek, smagliczkę, maciejkę — w kwietniu, nasturcję — w maju. Rośliny dwuletnie wysiewane bywają najczęściej w okresie letnim, np. bratek, stokroć, niezapominajka — w czerwcu-lipcu.
Siew do skrzynek. Naczynia, do których mają być wysiewane nasiona, powinny być czyste, zdezynfekowane. Na dnie skrzynki układa się warstwę drenażu w postaci skorup z potłuczonych doniczek, małych kamieni i żwiru, następnie wypełnia się naczynie do wysokości 3/4 ziemią odpowiednią dla roślin, które mają być wysiane (najczęściej jest to mieszanina ziemi liściowej i inspektowej, w stosunku 3:1 z domieszką piasku i torfu). Ziemię lekko się ugniata, szczególnie wzdłuż krawędzi skrzynki czy miski, w rogach skrzynki, i wypełnia się resztę naczynia ziemią przesianą przez gęste sito, powierzchnię wyrównuje się za pomocą deseczki, a następnie — jeżeli siew ma być rzędowy — wyznacza się znacznikiem linie.
Nasiona bardzo drobne, jak np. nasiona gloksynii, begonii i lobelii, wysiewa się rzutowo, tzn. na całej powierzchni skrzynki, bez wyznaczania rzędów. Robi się to w następujący sposób; nasiona umieszcza się w torebce lub na kartce papieru i — lekko potrząsając — rozsypuje się równomiernie po całej powierzchni skrzynki. Jeżeli się nie ma wprawy w równomiernym rozsiewaniu drobnych nasion, dobrze jest wykonać „próbny siew” na kawałku jasnego papieru o powierzchni równej powierzchni skrzynia, w której mają być wysiane nasiona: przy takich próbnych wysiewach można również dobrać właściwą ilość nasion, aby siew nie był za gęsty lub za rzadki. Aby łatwiej było wysiewać nasiona bardzo drobne można je wymieszać z suchym drobnoziarnistym piaskiem. Nasion drobnych nie przysypuje się ziemią, tylko lekko wciska za pomocą równej, gładkiej deseczki i przykrywa się papierem, folią polietylenową lub szkłem.
Nasiona większe, jak np. cyklamenów, szałwi itp., wysiewa się rzędowo i przykrywa warstwą przesianej ziemi zmieszanej z piaskiem. Grubość tej warstwy nie powinna przekraczać trzykrotnej grubości wysianych nasion.
Należy pamiętać o utrzymaniu wysiewów w odpowiedniej stałej wilgotności, umożliwić dostęp powietrza i utrzymywać w stałej temperaturze właściwej dla danego gatunku. Przesuszenie może spowodować zaschnięcie kiełkujących nasion.
Siew do inspektu. Nasiona wysiewane do okien inspektowych (np. cynii, goździków, astrów, lewkonii) lepiej jest umieszczać rzędowo, stosując taką rozstawę, aby była wystarczająca dla rozwijających się siewek do momentu pikowania, a ponadto zapewniała ekonomiczne wykorzystanie powierzchni okna inspektowego. Przykrywanie nasion i pielęgnowanie wysiewów w oknach inspektowych są takie same jak wysiewów w szklarniach.
Siew do gruntu. Nasiona gatunków kwiatów, które sieje się bezpośrednio do gruntu, powinny być wysiewane rzędowo do dobrze uprawionej ziemi. Jeżeli siejemy rzutowo, należy nasiona zmieszać z piaskiem, zapewni to równomierne ich rozmieszczenie.
W gruncie można wysiewać nasiona bezpośrednio na miejsca stałe, tzn. na te miejsca, gdzie będą rosły i kwitły; wówczas siać należy dość rzadko, aby uniknąć przerywania roślin.
Również do gruntu można wysiewać nasiona dość gęsto, traktując te wysiewy jako „rozsaanik”, a po wzejściu roślin i wykształceniu przynajmniej jednego liścia przepikować w odpowiedniej rozstawie. Taki wysiew stosuje się szczególnie przy uprawie astrów chińskich.
Dla wysianych nasion do momentu pojawienia się wschodów — światło raczej nie jest potrzebne; natomiast dla normalnego wzrostu siewek światło jest niezbędne, powinno być jednak rozproszone, gdyż bezpośrednie działanie promieni słonecznych może spowodować przypalenie młodych, delikatnych roślin. Należy też ograniczyć podlewanie, aby nie spowodować występowania grzybów pasożytniczych, a tym samym — zniszczenia siewek.
Pielęgnowanie siewek
Zabiegi pielęgnacyjne polegają tu przede wszystkim na utrzymaniu w odpowiedniej wilgotności (zraszać najlepiej za pomocą mgławicowego rozpylacza lub drobno dziurkowanego sitka), chronieniu przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych oraz regulowaniu temperatury.
W miarę potrzeby zarówno w skrzynkach, jak i w oknach inspektowych należy usuwać wyrastające chwasty.