W naszym klimacie pędy obsypane ziemią ukorzeniają się jesienią. Ukorzenione pędy można odejmować od roślin matecznych tejże jesieni lub dopiero wiosną następnego roku. Późnojesienne odejmowanie podkładek jest bardziej uzasadnione ze względu na możliwość lepszego zabezpieczenia ich przed uszkodzeniami mrozowymi przez głębokie zadołowanie. Po jesiennym odejmowaniu konieczny jest jednak dodatkowy zabieg – przykrycie ziemią obnażonych karp w celu zabezpieczenia ich przed przemarznięciem. W warunkach dobrej organizacji pracy coraz częściej stosuje się jesienne odejmowanie podkładek.
Przed przystąpieniem do odejmowania podkładek należy całkowicie odgarnąć ziemię z roślin matecznych. Najłatwiej zrobić to pługiem, odgarniając ziemię z dwóch stron rzędu roślin matecznych. Pozostałą ziemię między roślinami usuwa się ręcznie.
Pierwsze odejmowanie ukorzenionych pędów na nowo założonych plantacjach powinno być wykonane przez odcięcie sekatorem pędów 2-3 milimetry powyżej nasady. W latach następnych pędy silnie rosnących podkładek i bardziej wydajnych klonów, jak: M 4, M 7, MM 106, MM 111 czy A 2 można odcinać lub odrywać z piętką. Odejmowanie natomiast podkładek karłowych i mało wydajnych, jak M 9 czy M 26 należy przez cały okres eksploatacji matecznika wykonywać przez odcinanie sekatorem. Odejmowanie podkładek z odkładów poziomych polega na odcinaniu pionowo rosnących pędów od przygiętych poziomo. Można też sekatorem przecinać zeszłoroczny pęd między pionowo rosnącymi i ukorzenionymi pędami. Otrzymuje się wtedy podkładki z „młoteczkiem”, które u nasady będą miały zawsze część pędu dwuletniego.
Ten sposób odejmowania zaleca się szczególnie dla podkładek drzew pestkowych. W czasie odcinania pędów z odkładu poziomego należy zawsze pamiętać o pozostawieniu jednego lub dwóch pędów wyrastających najbliżej rośliny matecznej; pędy te w roku następnym po skróceniu przygina się, wykorzystując na odkłady poziome.
Po kilkuletnim odcinaniu podkładek karpa rośliny matecznej rozrasta się dość silnie i staje się niekiedy za wysoka. Obsypywanie ziemią wyrastających pędów jest wtedy utrudnione, wskutek czego podkładki znacznie gorzej się ukorzeniają. Konieczne jest wtedy odmłodzenie – obniżenie karpy przez odcięcie górnej części wyrastającej nad ziemią. W okresie 10-letniej eksploatacji zabieg odmładzania karpy powinien być wykonany dwukrotnie.
Podkładki wegetatywne po odjęciu sortuje się zwykle na trzy wybory, podobnie jak podkładki generatywne. Podkładki nie dorośnięte przeznacza się do szkółkowania.
Liczba i jakość odejmowanych podkładek zależy od wielu czynników, a przede wszystkim od typu podkładki, sposobu jej rozmnażania, a także od żyzności gleby i nawożenia, poziomu pielęgnacji, wieku rośliny matecznej i warunków pogody. Z rozmnażanych przez kopczykowanie roślin matecznych podkładek karłowych otrzymuje się średnio 2-6 sztuk, podkładek półkarłowych i silnie rosnących – 5-15 sztuk. Udział podkładek I wyboru w zależności od klonu podkładki i jej wieku waha się od 60 do 90% otrzymanych podkładek. Liczba podkładek drzew pestkowych jest na ogół niższa i dla czereśni F 12/1 wynosi średnio 3-5 sztuk, a dla śliwy Brompton 2-4 sztuk.
Wydajność podkładek z jednostki powierzchni zależy przede wszystkim od rozstawy roślin matecznych, typu podkładki i sposobu jej rozmnażania. Przy dotychczas stosowanych rozstawach i wysadzeniu na powierzchnię 1 ha około 15 tysięcy roślin matecznych można otrzymać następujące ilości podkładek I wyboru:
podkładka tys. sztuk
M 9 35-50
M 26 45-70
M 4 50-80
M 7 70-100
MM 106 60-80
MM 111 80-100
A 2 60-90
Pigwa MA 100-150