FORMOWANIE KORON I DALSZA PIELĘGNACJA DRZEW OWOCOWYCH

Inną formą jest korona o luźnych piętrach. Drzewa takie mają przewodnik, na którym osadzone są dwa lub trzy luźne piętra konarów, to znaczy w jednym piętrze znajdują się najwyżej 2 lub 3 gałęzie. Odległość pomiędzy poszczególnymi piętrami wynosi ok. 40 cm. Przewodnik wystający ponad ostatnie piętro usuwa się. Korona o luźnych piętrach ładnie wygląda i jest bardzo odporna na rozdarcie, a jej wnętrze jest dobrze nasłonecznione, ponieważ w żadnym piętrze nie ma zbyt wielu konarów.

Formując koronę o luźnych piętrach, jeśli mamy do czynienia z jednorocznym okulantem, przycinamy go na wysokości 60-80 cm nad ziemią i dopiero w drugim roku po posadzeniu rozpoczynamy właściwe formowanie, którego kolejne etapy pokazano na rysunku.

Kolejne etapy formowania korony o luźnych piętrach: a) jednoroczne rozgałęzione drzewko; b) drzewko po przycięciu na przewodnik i 3 skrócone pędy boczne; c) drzewko w drugim roku na wiosnę; d) drzewko po przycięciu przewodnika i usunięciu zbędnych rozgałęzień; e) drzewko w trzecim roku na wiosnę; f) drzewko w końcowym etapie formowania (kreskami zaznaczono miejsca cięcia).

Jeżeli posadziliśmy drzewka dwuletnie, to na wiosnę powinniśmy wybrać na każdym po 3 pędy, tworzące szeroki kąt z przewodnikiem, w celu uformowania pierwszego piętra konarów i skracamy je do 40-50 cm. Przewodnik skracamy, podobnie jak w poprzednim przypadku, w odległości 40 cm od pierwszego. W tym celu pozostawiamy 2-3 pędy z szerokimi kątami u nasady, usuwając pozostałe. Pozostawione pędy skracamy o 1/4-1/3, wykonując cięcie nad oczkiem położonym na dolnej stronie pędu. Przewodnik znowu skracamy w odległości 40 cm od piętra. W trzecim roku formujemy następne piętro. Przewodnik usuwamy ponad trzecim piętrem podczas formowania tego piętra albo później, po pierwszym owocowaniu drzew. Jabłonie o koronach z luźnymi piętrami powinny owocować najpóźniej w piątym roku po posadzeniu.

Na działkę lub do małego ogródka przydomowego nadają się szczególnie drzewa prowadzone w formie płaskiej korony, ponieważ zajmują mało miejsca. Kilka drzew płaskich, rosnących rzędem obok siebie, tworzy efektowną ścianę zwaną szpalerem. Chcąc utworzyć taki szpaler, sadzimy jabłonie na podkładkach M 9 lub M 27, w rzędzie co 2-4 m. Korony takie wygodnie formować przy rusztowaniach, składających się z palików i rozpiętych na nich drutów. Formowanie korony płaskiej rozpoczyna się po posadzeniu w drugim roku drzewek jednorocznych, lub w pierwszym – dwuletnich. Sadząc drzewka dwuletnie należy je ustawiać w ten sposób, aby ich najdłuższe pędy boczne znalazły się w linii rzędu. Po posadzeniu drzewek pędy rosnące w kierunku międzyrzędzia usuwa się, skracając pozostałe o 1/3-2/3 długości w taki sposób, aby konary położone na jednym poziomie miały jednakową długość. Jeżeli drzewka mają dużo pędów bocznych, to pozostawiamy na każdym drzewku po 4 gałązki rosnące w przeciwnych kierunkach, w linii rzędu. Jeżeli drzewka są słabe, pozostawiamy na każdym z nich tylko po 2 gałązki (rys. 92). Jeżeli pędy po cięciu mają co najmniej 40 cm długości, należy je przygiąć do poziomu i przywiązać sznurkiem do pnia drzewka lub do drutów rusztowania, wskazane jest wykorzystanie, wykonanych z drutu o średnicy 5-10 mm, szpilek. Szpilki takie powinny mieć długość około 70 cm. Wbija się je w linii rzędu po 2 pod każdym drzewem. Górne końce szpilek zagina się, tworząc hak lub „oczko”, ażeby można było przewlekać przez nie sznurek, którym naginamy boczne gałązki. Po przycięciu i ewentualnym przygięciu dolnych konarów przycina się przewodnik drzewka na wysokości 50 cm ponad najwyżej położonym pędem. W ciągu lata należy sprawdzić wiązania i w razie zauważenia wrzynania się sznurka w grubiejące gałązki trzeba je luzować, a w połowie lipca nawet je usuwać, ponieważ w tym czasie gałązki nie wrócą już do swego pierwotnego położenia. Przewodniki drzewek jednorocznych przycina się na wysokości 60-80 cm nad ziemią. W drugim i trzecim roku po posadzeniu drzewek formujemy kolejne piętra korony w sposób pokazany na rysunku.

Formowanie korony płaskiej: a) pierwszy rok formowania korony płaskiej; b) drugi rok formowania korony płaskiej; c) trzeci rok formowania korony płaskiej, I – przed cięciem, II – po cięciu i przygięciu pędów do położenia poziomego (kreskami zaznaczono miejsca cięcia).

Zaleca się poziome konary osadzać na przewodniku w odstępach 50-centymetrowych, a między nimi pozostawiać drobne gałązki owoconośne.

Formowanie koron jabłoni należy zakończyć w trzecim a najpóźniej w piątym roku po posadzeniu drzew. W następnych latach usuwamy w okresie wiosennym gałęzie martwe, nadłamane lub zmarznięte oraz prześwietlamy korony, wycinając tylko rosnące do środka pędy, krzyżujące się ze sobą i ocierające o siebie. Intensywność prześwietlania zależy od charakteru wzrostu poszczególnych odmian. Szczególną uwagę należy zwrócić na odmiany wydające dużo długopędów i tworzące bardzo gęste korony, jak np. Bancroft, Boiken. Przy prześwietlaniu koron młodych drzew nie wolno usuwać znajdujących się wewnątrz korony krótkopędów i drobnych pędów nie przekraczających 20 cm długości, ponieważ na nich zawiązują się pąki kwiatowe.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Drzewa i oznaczony tagami , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.