Narcyz — Narcissus sp.

Narcyz — Narcissus sp.

Pędzenie narcyzów w Polsce jest zbyt mało rozpowszechnione, mimo że dostarczają one w zimie pięknych i stosunkowo tanich kwiatów ciętych. Najczęściej pędzone bywają odmiany z grupy narcyzów trąbkowych: „Magnificence” — kanarkowożółty z cytrynowym przyko-ronkiem, „Golden Hervest” — kanarkowożółty, „King Alfred” — żółty, „Spring Glory” — kremowy z żółtym przykoronkiem.
Warunkiem otrzymania ładnie wykształconych kwiatów jest odpowiednia pora sadzenia i właściwy moment przeniesienia roślin do szklarni. Cebule narcyzów sadzimy w końcu sierpnia, najpóźniej we wrześniu, po 3—4 szt. do doniczek o średnicy 14 cm lub w rzędy do skrzynek wypełnionych ziemią ogrodową. Dołujemy je podobnie jak tulipany. Do szklarni przenosimy w końcu grudnia lub w pierwszej połowie stycznia, lecz zawsze dopiero wtedy, gdy pąk kwiatowy wyrośnie ponad cebulę i można go wyczuć palcami między liśćmi. Trzeba jednak uważać, aby narcyzów nie przetrzymywać w rowach zbyt długo, bo wówczas kwiaty nie rozwijają się. W szklarni w pierwszym okresie utrzymuje się temperaturę 13—16°, a po kilku dniach podwyższa do 18°. Rośliny podlewamy umiarkowanie. Zakwitają po 3—4 tygodniach od chwili wstawienia.

Szafran wiosenny, krokus — Crocus vemus

Znany jest powszechnie jako górska roślina, która zakwita na przedwiośniu zanim jeszcze zginą resztki śniegu. Nadaje się on doskonale do przyspieszania kwitnienia w szklarni.
Szafrany sadzimy pojedynczo do małych doniczek o średnicy 6— —7 cm lub po 50 szt. do płaskich skrzynek. Dołujemy je w belgijkach lub na zagonach, które z nadejściem mrozów przykrywa się liśćmi.
Począwszy od połowy stycznia przenosimy je partiami do szklarni o temperaturze 10—12°. Podlewamy umiarkowanie. Zakwitają po 3 tygodniach pielęgnowania w szklarni.
Szafrany do zbytu nadają się w chwili, gdy pąki zabarwią się, lecz są jeszcze stulone. Rośliny znajdujące się w skrzynkach przenosi się ostrożnie pojedynczo lub po kilka do koszyczków wypełnionych mchem torfowcem.

Tulipan — Tulipa

W produkcji roślin cebulowych tulipan zajmuje u nas pierwsze miejsce. Pędzić można zasadniczo tulipany należące do wszystkich grup, z tym, że do najwcześniejszego pędzenia nadają się tylko niektóre odmiany, np. „Brillant Star” — na koniec grudnia oraz „Krelages Triumph” i „Scarlet Cardinal” na początek stycznia. Tulipany odmian wczesnych sprzedawane są zwykle w koszyczkach wypełnionych mchem lub w doniczkach, tulipany późniejsze przeznacza się na kwiat cięty. Pędzenie tulipanów rozpowszechnia się w Polsce m. in. dzięki temu, że coraz bardziej rozszerza się u nas produkcja cebul tych roślin.
Do pędzenia wybiera się cebule dobrze wykształcone o obwodzie powyżej 11 cm, zdrowe, okryte łuskami. Przeznaczone do wczesnego pędzenia powinny być posadzone w pierwszej połowie września, do późnego pędzenia (od stycznia) do końca września. Ponieważ rozwijające się rośliny substancje pokarmowe będą czerpały głównie z cebuli, sadzimy je do doniczek małych o średnicy 8—9 cm lub po 3 szt. do doniczek 11—12 cm, do ziemi ogrodowej. Cebulę umieszczamy w ten sposób, aby jej wierzchołek wystawał nieznacznie ponad powierzchnię ziemi.
Zamiast do doniczek można cebule sadzić do skrzynek. Szczególnie zaleca się sadzenie do skrzynek odmian bardzo wczesnych (np. „Brillant Star”) oraz przy produkcji na kwiat cięty.
Posadzone tulipany dołuje się w belgijkach lub wprost na gruncie w rowach szerokości 1,50 m i głębokości 30 cm. Dla 100 szt. tulipanów potrzeba 5 mb rowu. Dno rowu zaleca się posypać 2 cm warstwą piasku. Doniczki ustawiamy ściśle obok siebie, robiąc odstępy między poszczególnymi odmianami i zachowując kolejność odmian od najwcześniejszych do późnych. Na początku i na końcu grupy doniczek z każdą odmianą umieszczamy etykietkę, tak aby wystawała na powierzchnię. W celu zabezpieczenia przed nadmierną wilgotnością ustawione doniczki należy pokryć najpierw warstwą piasku, a następnie ziemią wybraną z rowu. Ziemia zbrylona powinna być uprzednio prze-arfowana. Z nadejściem przymrozków na ogół nie wcześniej niż w połowie listopada rów lub belgijkę przykrywamy około 12—15 cm warstwą liści.
Do pędzenia wyjmujemy tulipany partiami w odstępach 10—14-dniowych; odmiany najwcześniejsze w pierwszych dniach grudnia, gdy pąk osiągnie 4—5 cm długości. U odmian późniejszych liście powinny mieć nie mniej niż 6 cm długości. Do szklarni wnosimy rośliny w godzinach południowych w dzień bezmroźny. Jeśli panuje mróz rośliny okrywamy workami. Ustawiamy je pod stołem w szklarni o temperaturze 12°.
Doniczki przysypuje się 10 cm warstwą torfu lub piasku i codziennie zrasza.
Po 8—10 dniach tulipany ustawia się na stole i temperaturę podnosi, początkowo do 15—17°, a po 10 dniach do 20—23°. Wystarczy jednorazowe podlanie w ciągu dnia. Pędzenie w terminie najwcześniejszym trwa około 4 tygodni, a w drugiej połowie stycznia — około 3 tygodni.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Kwiaciarstwo i oznaczony tagami , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.