MIEJSCE WYPOCZYNKU
Z lokalizacją altany na działce wiąże się ściśle miejsce przeznaczone na wypoczynek. Powinno się ono znajdować w najbliższym sąsiedztwie altany, która stanowi jego naturalne zaplecze. Służyć ono może, w zależności od projektu użytkownika działki, do spożywania posiłków, odpoczynku, przyjmowania gości. W zależności od przeznaczenia wymagany jest różnego rodzaju sprzęt i wyposażenie. Leżaki, hamaki, stoliki, naczynia itp. mogą być przechowywane w altanie, skąd z łatwością w razie potrzeby mogą być wyjmowane.
Altanka i miejsce wypoczynku powinny stanowić całość kompozycyjną, ozdobioną roślinami ozdobnymi, kwitnącymi od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Teren wypoczynku nie powinien być usytuowany od strony południowej, lecz od wschodniej, południowo-zachodniej lub zachodniej, ażeby uniknąć zbytniego nasłonecznienia, a co za tym idzie niepotrzebnego nagrzewania przedmiotów i gorszych warunków do wypoczynku.
W myśl Wytycznych do zagospodarowania i modernizacji działek w stałych pracowniczych ogrodach działkowych (wydanych przez Krajową Radę PZD dnia 6 stycznia 1982 r.) kwatera ozdobno-wypoczynkowa składa się z rabaty kwiatowej usytuowanej wzdłuż alei ogrodowej, rabatek wzdłuż alejek na działce altany, terenu wokół niej, trawnika, ogródka skalnego, grup roślin ozdobnych, pergol, murków kwiatowych, kratownic dla roślin pnących. Tak zbudowana kwatera powinna mieć powierzchnię 60-100m2.
Samo miejsce służące do wypoczynku nie powinno przekraczać połowy przytoczonej powierzchni. Może być ono oddzielone osłonami, zwłaszcza od działki sąsiada. Do tego celu mogą służyć pergole, kratownice, obsadzone pnączami, lub krzewy, posadzone w niewielkiej odległości, co 1,5-2 m. Należy je tak dobierać, aby kwitły w różnych porach, a więc wczesną wiosną, jak forsycja, tawuła drobnolistna, migdałek, następnie lilak, jaśminowiec, pigwowiec i kwitnące późnym latem: hortensja, omażyn, tamaryszek i ognik.
Wykorzystując większe drzewo owocowe, można w jego cieniu zmontować stół i ławy z grubych desek na podstawach – murkach, wykonanych z cegły lub kamienia. Dodatkowe miejsca do siedzenia mogą stanowić niekiedy grube pnie o średnicy wysokości ławy (35-40 cm) położone poziomo. Posiedzisko może być też zrobione przy okrągłym stole pod parasolem lub pod strzechą, do zrobienia których stosuje się proste materiały, jak żerdzie, deski i słomę na pokrycie (zamiast słomy można użyć gontu lub deseczek przybijanych poziomo na zakład). Bardziej dyskretnie będzie wyglądało posiedzisko w zatoce przy ścieżce lub obok altany, wkomponowane pod pergolą. Pergola może też stanowić przedłużenie altany.
Znający się na murarstwie, mogą wykonać kącik wypoczynkowy zrobiony z kamiennych ław, podestów i schodów. Właściwe dobranie ładnych, dobrze wypalonych cegieł lub kamieni w połączeniu z elementami drewnianymi i różnymi gatunkami roślin, np. iglakami, może stworzyć miły, intymny nastrój towarzyskich spotkań i odpoczynku.