Rozchodnik — Sedum
Główne zalety tych bylin to piękne i trwałe ulistnienie, obfitość kwiatów (kobierzec) oraz małe wymagania glebowe.
W uprawie znajduje się kilkadziesiąt gatunków i odmian rozchodników, które często nawet nie są do siebie podobne. Są wśród nich bardzo niskie, kobiercowe, o drobnych listkach i małych kwiatach oraz wysokie (do 60 cm), o dużych, mięsistych liściach i okazałych kwiatostanach. Pora kwitnienia jest bardzo różna, zależnie od gatunku — od czerwca do września. Kwiaty są białe, żółte, różowe lub czerwone.
Rozchodniki wymagają stanowisk słonecznych. Doskonale nadają się do pokrywania większych powierzchni zamiast np. trawy. Mogą być z powodzeniem stosowane jako stały składnik pewnych części kwietników.
Rozmnażanie rozchodników jest niezwykle łatwe. Gatunki tworzące zadarniający kobierzec rozmnaża się przez dzielenie, gatunki tworzące sztywniejsze pędy — przez sadzonkowanie. Sadzonki ukorzeniają się bardzo łatwo w suchym piasku lub bezpośrednio w gruncie.
Rudbekia — Rudbeckia
Jest to znana i wysoko ceniona bylina, często uprawiana na kwiat cięty. Wśród bardzo wielu spotykanych gatunków tylko kilka jest godnych rozpowszechnienia. Bardzo wartościowe są nowe, niższe odmiany wysokich gatunków, nie wymagające podwiązywania.
Wysokość roślin od 50 do 200 cm. Kwiaty żółte, pomarańczowe i brązowe oraz czerwone, często dwubarwne. Kwitną od lipca do września.
Sadzić należy rudbekie na glebach dostatecznie wilgotnych i żyznych, w stanowiskach słonecznych lub tylko lekko ocienionych.
Rozmnaża się rudbekie najczęściej przez dzielenie oraz przez sadzonkowanie. Niektóre gatunki można rozmnażać z nasion.
Wilczomlecz złocisty — Euphorbia polychroma
Jest to dość rzadko spotykana roślina, lecz należy do najcenniejszych bylin wiosennych. Wyrasta do wysokości 40—60 cm, tworząc już w maju piękną bryłę zieleni. Kwiaty, ukazujące się w końcu maja lub na początku czerwca, są drobne i bardzo niepozorne, lecz otoczone licznymi zielono-żółtymi, przypominającymi płatki kwiatu przykwiatkami. Dzięki temu roślina sprawia wrażenie obficie kwitnącej.
Wilczomlecz wymaga gleb żyznych i umiarkowanie wilgotnych, a stanowisk słonecznych lub półcienistych.
Rozmnaża się przez podział roślin lub z sadzonek. Z nasion otrzymuje się rośliny mniej wartościowe.
Zawilec japoński — Anemone japonica
Odmiany tego gatunku wyrastają na wysokość 40—150 cm. Kwitnie od sierpnia do października. Kwiaty ma białe, różowe i czerwone.
Dużą wartość stanowi ładne ulistnienie. Jest doskonałą byliną na kwiat cięty.
Rozmnaża się przez podział silnie drewniejących karp oraz z nasion. Sadzić go należy na glebach żyznych, dość wilgotnych i w miejscach lekko zacienionych. Sadzić najlepiej w jesieni. W pierwszych dwóch latach rośliny na zimę należy okrywać.
Złocień — Chrysanthemum
Rodzaj ten obejmuje kilka gatunków dość różniących się między sobą. Większość uprawianych złocieni stanowią tzw. chryzantemy, z których część uprawiana jest jako rośliny rabatowe sezonowe, a część znajduje duże zastosowanie w produkcji na kwiat cięty, głównie w uprawach pod szkłem. Inne gatunki — to tzw. margarytki lub jastrunie.
Odmiany niezbyt mrozooodpornych złocieni rozmnażane są z sadzonek ścinanych z roślin matecznych przechowywanych w szklarniach i rośliny te traktowane są jako byliny sezonowe. Wiele odmian, szczególnie gatunków koreańskich jest zupełnie mrozoodpornych i znajduje coraz częstsze zastosowanie w kompozycjach rabatowych. Mnożyć je można przez podział. Wysokość roślin 40—80 cm. Kwiaty białe, żółte, pomarańczowe, różowe, czerwone, brązowe i lila. Kwitnienie od połowy sierpnia do połowy listopada. Dobrze rosną i obficie kwitną na glebach dostatecznie żyznych i wilgotnych, znoszą lekkie ocienienie. Gatunki niezbyt mrozoodporne należy na zimę lekko okrywać.