Lobelia przylądkowa — Lobelia erinus

Lobelia przylądkowa — Lobelia erinus

Jest to roślina niska o zwartej budowie, dorastająca do 20 cm wysokości; najbardziej cenne są odmiany najniższe do 10 cm wysokości o kwiatach jasnoniebieskich, ciemnoniebieskich czerwonych i białych. Kwitną od czerwca do jesieni.
Lobelia najczęściej stosowana jest jako roślina obwódkowa, również nadaje się do wysadzania na balkony i skrzynki przyokienne.
Nasiona należy wysiewać od lutego do marca do skrzynek w szklarni, w ziemię lekką, liściastą z domieszką torfu i piasku. Na 1 m2 wysiewa się 3 g nasion. Po wysianiu, ze względu na bardzo małe nasiona, nie przykrywa się ich ziemią, tylko lekko podlewa przez drobne sitko lub za pomocą rozpylacza.
Najodpowiedniejszą temperaturą dla kiełkujących nasion i młodych siewek jest 18° C. Po raz pierwszy rośliny przepikowuje się kupkowo za 'pomocą drewnianych widełek i kołeczka w rozstawie 2X2 cm.
Gdy rośliny się rozrosną, należy przepikować po raz drugi (tym razem można do inspektu) również kępkami, stosując rozstawy: 6X7 cm lub wysadzić do doniczek ziemnych i ustawić w oknie inspektowym. Do gruntu wysadza się w drugiej połowie maja, w rozstawie 10—12 X 15— 20 cm.
Lobelia wymaga stanowiska słonecznego, ziemi średnio żyznej; na glebach zbyt żyznych rośnie bujnie, lecz kwitnie słabiej; również w okresie panujących długotrwałych opadów, kwiaty się niszczą; z nastaniem odpowiedniej, słonecznej pogody, lobelia zakwita ponownie.

Nemezja — Nernesia

Jest to niezmiernie dekoracyjna, obficie kwitnąca roślina o intensywnie zabarwionych kwiatach — czerwonych, pomarańczowych, różowych, białych, a także w różnych odcieniach tych barw. Kwitnie od czerwca do września. Rośliny przycięte po okwitnieniu zakwitają po raz drugi. Wysadzana bywa na rabatach i stosowana często jako roślina obwódkowa. Wysiewa się ją na początku kwietnia do inspektu (2—3 g na 1 okno) lub na początku maja wprost na miejsce stałe. Siejąc wprost do gruntu wysiewa się około 50 g na 1 ar. Rozsadę sadzi się na rabaty w połowie maja co 20—25 cm, a przy siewie wprost do gruntu rośliny przerywa się pozostawiając co 20 cm.

Nieśmiertelnik, suchołuska blaszana — Helichrysum bractea tum

Z odmian tego gatunku najwartościowsza jest odmiana pełnokwiatowa; wyrasta do 80 cm wysokości, kwiaty ma czerwone, żółte, różowe, rdzawe i białe. Najczęściej stosowana jest na kwiat cięty i do suchych wiązanek i wieńców. Kwiaty trzeba ścinać na wpół rozwinięte i związane w pęczki suszyć w cieniu.
Nasiona należy wysiewać w końcu marca lub na początku kwietnia do inspektu (4—5 g na 1 okno). Na obsadzenie 1 ara należy wysiać około 15 g nasion. Rozsadę wysadza się do gruntu na zagony w drugiej połowie maja w rozstawie 25 X 30 cm.
Można również nasiona wysiewać wprost do gruntu w końcu kwietnia, ale kwitnienie roślin rozpocznie się później i trwać będzie krócej. Z tego też względu ten sposób uprawy stosowany jest bardzo rzadko.
Nieśmiertelnik wymaga stanowiska słonecznego, gleby żyznej, średnio wilgotnej.

Petunia ogrodowa — Petunia hybrida

Najczęściej ma kwiaty pojedyncze o budowie lejkowatej, w kolorach: fioletowym, niebieskim, czerwonym, różowym, białym a także różnobarwne.
Znane są odmiany karłowe, zwisające o różnych wysokościach, wielkokwiatowe, a także i pełnokwiatowe. Kwitną od czerwca do wystąpienia mrozów.
Petunia jest podstawową rośliną do zdobienia balkonów i domów mieszkalnych oraz miejsc użyteczności publicznej, jak stacje kolejowe, ogródki przy kawiarniach itp., stosowana jest też na rabaty.
Nasiona petunii wysiewa się w lutym lub na początku marca do skrzynek (0,3—0,4 g na 1 skrzynkę) w szklarniach, do ziemi inspektowej 7. domieszką piasku. Petunię drobnokwiatową (rabatową) wysiewa się zazwyczaj do ciepłego inspektu w połowie marca (2,5-—3 g na 1 okno). Nasion nie przykrywa się ziemią, tylko lekko wklepuje w ziemię i podlewa. Gdy siewki będą miały dwa liście, przepikowuje się je w rozstawie 2X3 cm, a gdy podrosną, przesadza do doniczek torfowo-ziemnych lub glinianych; w tym ostatnim wypadku po 1 do 3 szt. w jednej doniczce, zależnie od wielkości doniczek.
Zarówno z doniczek ziemnych, jak i glinianych przesadza się petunie na miejsca stałe w drugiej połowie maja, przy czym w gruncie wysadza się w następującej rozstawie: odmiany wysokie 25 X 30 cm, odmiany niskie 15 X 20 cm. Stosowane do dekoracji balkonów formy zwisłe wysadza się do skrzynek w ilości 5—6 szt. na 1 mb skrzynki.
Nie należy petunii wysadzać za głęboko. Wymaga stanowiska sło-necznegp, ale dość dobrze znosi półcień. Rośnie doskonale na każdej dobrze uprawianej, umiarkowanie wilgotnej glebie. Jest wytrzymała na suszę, wrażliwa na opady.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Kwiaciarstwo i oznaczony tagami , . Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.